پيتر گوردون، بازيگر ۸۷ ساله ۲۵ سال هر روز براي همسرش شعر مي‌گفت. او اين كار را بعد از مرگ همسر هم ادامه داد و اكنون خانواده او برايش سايتي راه‌اندازي كرده‌اند تا اين شعرها را منتشر كنند.
به گزارش گروه آخرين اخبار روزنامچه به نقل از همشهري آنلاين به نقل از گاردين، ۳۰ سال پيش، فقط براي خنده، پيتر گوردون بازيگر، براي همسرش آليسون شعري نوشت و آن را زير بالشش گذاشت. آليسون از شعر خوشش آمد، بنابراين پيتر ۲۵ سال به اين كار ادامه داد. آليسون ۴ سال پيش از دنيا رفت و پيتر هر روز شعر ديگري بر هزاران شعري كه براي او گفته بود، افزود.
پيتر مي‌گويد: شعرها سرگرمش مي‌كردند، تحت‌تاثيرشان قرار مي‌گرفت، همان‌طور كه اميدوار بودم باشد. بنابراين شروع كردم به قافيه‌دار كردن شعرها و انجام دادن هر روزه اين كار. گوردون كه اكنون در خانه يكي از دو دخترش در سانبري استراليا قرنطينه به سر مي‌برد، مي‌گويد: گاهي كه كارم (نمايش) تمام شده بود، يا در رختكن بودم، اين حس به سراغم مي‌آمد كه عميقا مي‌خواهم چيزي بيان كنم.
گوردون، آليسون را در سال ۱۹۷۱ ملاقات كرد، وقتي در يك نمايش هم‌بازي بودند. آن‌ها در سال ۱۹۷۳ دوباره با هم هم‌بازي شدند، يك سال بعد ازدواج كردند و در اواخر دهه ۱۹۷۰ دخترانشان كسي و آنا را هم داشتند. گوردون در دهه ۱۹۸۰ بود كه در سرودن شعر طبع‌آزمايي كرد، اما در دهه ۱۹۹۰ بود كه شروع كرد به هر روز شعر سردون؛ اغلب شرح احساساتش بود در دوري از خانواده، وقتي براي برگزاري تورهاي نمايش در سفر بود.
آليسون در دهه ۹۰ به سراغ كارگرداني و تدريس بازيگري رفت و در سال ۲۰۱۴ به سرطان ريه مبتلا شد. در سال ۲۰۱۵، در حين دوره‌هاي شيمي درماني، در نمايشي به نام نامه‌هاي عاشقانه، با كارگرداني دخترشان آنا جردن كه كارگردان و نويسنده است، با همسرش هم‌بازي شد. او در سال ۲۰۱۶ از دنيا رفت.
بعد از درگذشت آليسون، پيتر گوردون شروع كرد به مرتب كردن هزاران شعري كه براي او سروده بود: هزاران صفحه در جعبه‌اي چوبي در آلونكي در ته باغ نگه داشته بودم و بايد مرتبشان مي‌كردم و مي‌ديدم اصلا خوب هستند يا نه. اگر قرار بود كاري براي ابراز علاقه به همسرم بكنم، كه بسيار بابت مرگش حسرت مي‌خورم، مي‌خواستم خوب باشد. پس با دقت بررسيشان كردم و دريافتم تعدادي از آن‌ها واقعا خوب هستند. اين باعث شد كه اين كار را ادامه دهم.
اكنون ۳۰۰ شعر، وبسايت A Love in Verse را شكل داده‌اند كه دختران پيتر و آليسون، كسي ديويس و آنا جردن به همراه ليا برگ دوست خانوادگيشان راه‌اندازي كرده‌اند. برخي از اين شعرها توسط دوستان و بازيگراني چون پرل مكي و جولي هزمندهول خوانش شده‌اند.
آنا جردن مي‌گويد: چيزي كه مادرم در شعرها دوست داشت، اميدي بود كه در دل خودشان داشتند...حتي آن‌هايي كه بعد از مرگ مادرم نوشته شده‌اند هم اين اميد را در خود دارند؛ هرچند كه برخي از آن‌ها ويران‌كننده‌اند. با اين وجود همه آن‌ها دربردارنده اين پيامند: عشق رهايي‌بخش است، حتي پس از مرگ. ما بايد براي آن‌ها كاري مي‌كرديم، آن‌ها را با مردم به اشتراك مي‌گذاشتيم، و اين بخشي از پروسه سوگواري است. من فكر مي‌كنم مادرم به پدرم خيلي افتخار مي‌كند
گوردون به خاطر استقبالي كه از سايت شده، هيجان‌زده است: «در سن من اين اتفاق به طور ناگهاني، اندكي محرك است و اين بسيار خوب است. هميشه دوست داشتم نويسنده شوم. اين آرزوي من بود. هيچ وقت واقعا پي‌اش را نگرفتم، اما وقتي نگاه مي‌كنم مي‌بينم بگي‌نگي شعرها را خوب نوشته‌ام. اين تقريبا غيرعمدي بود. اين طور بود كه ناگهان از درونم مي‌جوشيد.»
او نوشتن براي آليسون را ادامه داد، اما نه ديگر هر روز: چرا كه صريح بگويم اين كار واقعا دشوار است، بسيار دردناك است، از دست دادن او هنوز هم بسيار غمگينم مي‌كند. اگرچه درد زيادي هست، با اين وجود شعرهاي عاشقانه شادي‌بخشند. اينكه من همه آن روزها، آن ساعت‌ها و در تمام آن سال‌ها سعي كردم كه عشقم را به همسرم ابراز كنم. و فكر مي‌كنم كاملا درست اين كار را كردم.
منبع : همشهري آنلاين
پا نوشت : خبرگزاري فارس ، خبرگزاري تسنيم ، مجله خبري ، خبرآنلاين، خبرگزاري مهر، روزنامچه ، آخرين اخبار، اخبار ايران، آخرين اخبار ايران، اخبار جهان ، اخبار، همشهري آنلاين
- پنجشنبه ۰۸ خرداد ۹۹ ۱۶:۳۲ ۷۱ بازديد
- ۰ نظر